Zapraszam wszystkich do czytania moich opowiadań – krótszych i dłuższych. Szczególnie zachęcam do czytania tych w zakładce “polecam”.

  • Powroty
    Joanna ciągle wracała do domu rodzinnego. Zawsze podekscytowana, ale i zawsze niepewna. Coś ją ciągnęło. I odpychało. Wysiadając z pociągu, przyspieszyła kroku i z chęcią wsłuchiwała się w dynamiczne stukanie obcasów o chodnik. Jednak stanąwszy przed drzwiami, które przecież otworzyła w młodości tak wiele razy, czuła opór. Jakąś rozlewającą się…Continue reading »
  • Wewnętrzne dziecko?
    Często mówi się: moje wewnętrzne dziecko domaga się tego, mój wewnętrzny krytyk nie daje mi spokoju. Otóż chciałbym coś powiedzieć: nie ma czegoś takiego jak wewnętrzne części. To wymysł! Są natomiast fragmenty upodobnienia się do innych, które nabywamy w wyniku mniejszych lub większych traum, a nie jak sądzą niektórzy w…Continue reading »
  • Spotkanie autorskie z Olsztyna z 20 października 2023.
  • Kasty
    — Myślisz, że kiedyś będziemy tacy jak oni? — spytała Melinda, siedząc z Farkutem w niewielkim mieszkaniu na dwudziestym piątym piętrze jednego ze czterystu trzydziestu jednakowych wieżowców wznoszących się w dzielnicy dla zwyczajnych ludzi. Mieszkali w dwudziestopięciomilionowym mieście. — Mówią, że jak będziemy się ubierać i myśleć jak oni, to…Continue reading »
  • Wiara czy jej brak?
    Wszystkie cywilizacje, także te całkowicie odrębne, wykształciły taką czy inną wiarę. Ile cywilizacji, tyle wiar. Nieważne, jak mocno rozwinęła się cywilizacja, miała swoją wiarę. Jaka jest więc przyczyna potrzeby wiary u każdego z nas? Jeden powie, że to odpowiedź na bezsensownie kończące się życie, w którym rozwinięta świadomość, także samoświadomość,…Continue reading »
  • Na dnie studni — tekst piosenki
    1. Coś się zdarzyło, cud na wietrze, nie miałem całkiem żadnych trosk, inne też myśli, wręcz piękniejsze i odważniejszy naprzód krok. Lecz zapragnąłem wody uczuć, co sprawia, żeśmy sercem nadzy, zacząłem kopać studnię duchów, zapominając ciebie w pracy. ref Ty – zostałaś w studni gdzieś na dnie, byt w połowie…Continue reading »
  • Przecież jestem z miasta — droubble
    Wyszedłem na ulicę w najmodniejszych ciuchach. Do tego z przystrzyżoną brodą, w nowiuśkich sneakersach i oblany najnowszym zapachem od Giorgio Armaniego, przeglądając swój profil na Tinderze, gdzie tryskam optymizmem, zarażam uśmiechem i mam do siebie dystans. W końcu jestem z miasta. Wszedłem do korporacji, w której spędzę następne dwanaście godzin,…Continue reading »
  • Cisza i ja
    Tekst inspirowany piosenką “Silence and I” Alan Parsons Project ***** Sam nie wiem, kim jestem. I kim byłem. To, co dziś odczuwam, to ciągłe falowanie. Zwisam z gałęzi wielkiego buka i kołysze się na wietrze, wykluwam się na gnieździe złożonym z patyczków pokrytym trawą i pierzem, wyrastam na polu, co…Continue reading »
  • Przytul
    Moje życie jest bez sensu, tylko podciąć sobie żyły albo wydrzeć kawał mięsa i zakończyć czas niemiły. Lecz za oknem, tuż przede mną stoi piękna nieznajoma, huk, że zimno, huk, że ciemno, zaraz będzie obczajona. Ref. Bo twe bary tak mnie kręcą, są przepiękne jak Pudziana. Przytul mnie, no nie…Continue reading »
  • Piękno nie znosi konkurencji
    Bóg pracował przez sześć dni. Szóstego dnia wieczorem z Raju krzyknął Adam: — Bogu, śpisz? Bóg wyrwał się z zamyślenia, odsłonił chmury, błękit nieba i rzekł: — Ano jestem! Cóż ci trzeba, mężczyzno? — Raj jest zajefajny, kobita w pytę, zwierzęta zajebioza, ale brakuje mi czegoś tak pięknego, żeby nic…Continue reading »
  • Po złotej jesieni
    Jeszcze przebijają się złote promienie w trzecim miesiącu wstecz. Jeszcze rozświetlają bursztynem zalążek życia. Jeszcze nie całkiem się rozpłynąłem po podłożu wodnistym i śliskim. Jeszcze serce nie całkiem przestało być dzieckiem. Ale siedzę samotnie, wciąż pod tym samym adresem, wciąż widząc tę samą osobę, która się uśmiecha. Odjeżdżając, pozostawiłaś na…Continue reading »
  • Układam się
    Układam się do snu, układając się z własnym sumieniem, aby nie czuć tykającego zegara biegnącego do mety czasu. Tylko czy uda mi się ułożyć z własnym sumieniem, skoro nie układam się z sobą samym? * W nocy budzi mnie zew, Freud mówił, że seksu, kurwa mówi to samo, ksiądz, że…Continue reading »
  • Wszędzie
    Na razie żyjesz mimo mnie, a ja mimo ciebie, świeży powiew sztormu od strony życia. * Na razie się rozmywasz gdzieś między spojrzeniami, znikasz i pojawiasz się w polu, gdzie zerkam tylko kątem oka. * Na razie czuję krople deszczu, co zalewają oczy i usta, co łaskoczą, spływając pod koszulę….Continue reading »
  • Opowieść
    Kiedy chmury otuliły wierzchołki wzniesień, zacząłem szukać słońca. Zieleń łaskocząca po nogach dawała znać, że utknąłem. Nad morzem, przy klifach i wzgórzach. Zerknąłem więc na odległy horyzont, który zagrał miszmaszem zieleni i błękitu. Ułuda nieskończoności. Wtedy pojawiłaś się ty, brunetka, co tak bardzo lubię. Przeszłaś przed moim domem i zamieszkałaś…Continue reading »
  • Straty wariata
    Spory zawrót głowy o smaku dzieciństwa, przy kolejnym łypię źrenicą w tę samą stronę, w stronę kalafonii i anielskiego włosia. Wciąż w tę samą. Mimo iż wszystko mi mówi, że nie powinienem. * Kilka słów zostało w echu między uszami, kilka następnych związuje język, a jeszcze kolejne pachną wrzosem i…Continue reading »
  • Cywilizacja
    Wyszedłem z domu przy ulicy Rolnej o siódmej rano. Jest połowa lipca, słońce nieco za chmurami, ale dość chłodno jak na tę porę roku. Staję przed wejściem, patrzę wokół i po raz kolejny nie mogę się nadziwić, jak bardzo zmieniła się Warszawa. Tutaj była granica stolicy jeszcze pięćdziesiąt lat temu. Ot, ledwie domostwa dochodziły do Doliny Służewieckiej. A teraz? Blokowisko opiera się o Las Kabacki. Ty też mieszkałaś na Rolnej, ale na drugim jej końcu, gdzie wtedy była wieś o nazwie Ursynów. Obecnie fragment ulicy z twojej strony nazywa się Gminna. Rolna została podzielona przez wielki Ursynów. Cywilizacja wkroczyła między nas i tkwi tak aż do dziś.
  • Dwa zwierciadła
    Widzę mnóstwo ludzi: grubych, chudych, wysokich, niskich. Przychodzą różni, zawsze chcą tego samego. Dostrzegam w nich bardzo wiele: od uśmiechu do cierpienia, w zależności od osoby. Czasem myślę, że tyle, co widziałem, powinno wystarczyć, aby zaspokoić cały głód poznania. Ale nie… Pragnę następnych i następnych. I kolejnych. Zaczynam marnieć, kiedy…Continue reading »
  • powiedz kim jestem
    tam gdzie ignorancja struga serce tam niejeden się przejechał gębą po świecie ale numer jeden tyłkiem po zadrach * słowa ważniejsze niż dusze dawno sprzedane w Bogu winnych zakrystiach skrzyżowane drwa wyciągane z majtek kłują w oczy niegodziwością * pogania nas szara postać rzucana przez słońce wydychamy smołę w zupełnej…Continue reading »
  • Jastrząb — drabble
    Tego pięknego, wiosennego dnia, gdy życie budziło się po zimie, jastrząb krążył nad świeżo upolowanym mięsem, które powoli jadł młody orzeł. Jastrząb był zbyt mały, aby zaatakować i przejąć łup, ale głód mówił, że powinien coś złowić. Co chwilę odfruwał, wściekły na swoją słabość, a potem wracał, by jeszcze raz…Continue reading »
  • Biednemu to szybkie nogi
    tak bardzo się boję twoja wina to stado z gęstwiny i mchu z pajęczyną * obroża na szyi mi się wrzyna z każdym pełzaniem twojego ducha * ślepnę choć to nie ja to choroba mojego pełzania * już nie szukam nawet tunelu pajęczyny tam zbyt duże * oglądam chusteczkę machaną…Continue reading »
  • Myśli natrętne
    (Tylko dla osób pełnoletnich.) Moje słowa z siłą fali napieprzają, świat się wali. Ja nie muszę wznosić miecza ani skrzydeł mieć na plecach. * Jak coś powiem, strach się nie bać, z przyjemniaczka zrobię zgreda. Przy tym będę śmieszny koleś, wszyscy parskną, ja pierdolę! * I każdego popuentuję, porównując głowę…Continue reading »
  • Walka ze snem
    Powoli umieram. Rak mózgu zmienia percepcję całkowicie. Czasem mam wrażenie, że oglądam świat w telewizji: żadnych emocji, oprócz usilnej chęci, żeby przeżyć jeszcze jeden wschód słońca. Mniej istotne słoneczne dni czy wieczory przy kominku razem z rodziną. Pragnę zobaczyć, jak niebo powoli rozświetla się, znika aksamit nocy. Guz umiejscowił się…Continue reading »
  • Twój HP
    Stary komputer zaniemógł. Szum, wycie wiatraka, bzyknięcie i koniec. Nic dziwnego, miał już trzy lata, czyli staruszek. Wystawiłem więc go na wyciągniętych rękach za okno, zamknąłem oczy, odmówiłem komputerową modlitwę i puściłem z ósmego piętra. Stałem przy oknie, nie za bardzo wiedząc co ze sobą zrobić. Komputera nie miałem, telewizora…Continue reading »
  • Miasteczkowa nimfa
    Miasteczkowa nimfa, co Zenka śpiewała w sukni powłóczystej i w pytę zarazem gazu błotnego odlotu zaznała i marsz do outletu poleciała gazem. Biegała zziajana, bez tchu całkowicie, szukała odzieży, co będzie zbliżona do tego, jakie ma każdego dnia życie, czyli zwykły drelich, nie żadna korona. Nagle zobaczyła stoisko jak z…Continue reading »
  • bosów cienie
    Cienie bossów byt nierzadki, cienie Hugo w smudze światła wyciągają słonia z czapki, która z góry im przypadła. * Prawią o dwunożnych gadach, przekonują głowy tanie, iż tradycja ich rozkłada lub – co gorsza – zmartwychwstanie. * I pomagać z piersią idą, dobro wróci po złych latach. Brzydzą się przebrzydłych…Continue reading »
  • Znikanie
    – Koniciła – przywitałem klienta. – Koniciła – odpowiedział. – Chcę zniknąć. – To fantastycznie, nasza firma się w tym specjalizuje. Ale czy jest pan pewien? – Najzupełniej w świecie. – Ale to jest wbrew obowiązującym trendom mody. – To nic, chcę zniknąć, i już! – Tak… Jak mówiłem w…Continue reading »
  • Za ścianą – recytacja
    Recytacja mojego opowiadania z muzyką też mojego autorstwa. Jest to zapowiedź książki “CZERŃ NORMALNOŚCI” – zbioru opowiadań – która ukaże się jesienią. To zbiór tekstów psychologicznych, a motto przewodnie brzmi:” — Nienawidzę tych idiotów, którzy chcą odstrzału dzików. — Trzasnęła za sobą drzwiami, wchodząc do kliniki aborcyjnej…”A oto inny fragment…Continue reading »
  • W poszukiwaniu istoty
    Pierwszy raz usłyszałem o nim w miejscowym pubie. Od razu mnie zafascynował. Niemal od pierwszego zdania wypowiedzianego przez starego Antoniego widziałem go oczyma wyobraźni. Pamiętam, że siedziałem przy piwie, zapadłem się w głąb własnego umysłu i wyobrażałem sobie, jak może wyglądać. Jest niski, wysoki, chudy, gruby, podobny do przeciętnego człowieka,…Continue reading »
  • Parada nierówności
    Obserwując, co się dzieje w mojej wiosce, wpadłem na pomysł. Otóż tak chętnie się mówi o równości. A co, gdyby zorganizować paradę nierówności jako ekstrawagancki event? Wziąć transparent i krzyczeć na całe gardło, że jestem lepszy od innych. A co tam! Nie liczyłem na to, że pokażą mnie w wiadomościach,…Continue reading »
  • Dzień dobry
    Po wielu dniach życia w pętli czasowej, która nie zamierzała się skończyć, dopóki wszystko nie będzie dobre, wreszcie się wyrwałem. Obudziłem się wypoczęty, choć z obawami. Lecz zamiast niedoskonałości istniała tylko nieskazitelność dobroci. I tak, sąsiad był dobry, sąsiadka także, nawet mieli tabliczkę na bramie z napisem: uwaga, dobry pies….Continue reading »